Ο καθηγητής Δ. Τσάτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και ήταν γιος του βουλευτή των Φιλελευθέρων και του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Θεμιστοκλή Τσάτσου.
Το 1958, αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Τμήμα Διαβιβάσεων.
Το 1961, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Αθήνας, ενώ εργαζόταν ήδη ως επιμελητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στο οποίο παρέμεινε τρία χρόνια.
Το 1964, υπήρξε ερευνητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ έως το 1966, υπεύθυνος για τη μελέτη του συνταγματικού καθεστώτος της Αυστρίας, της Ελλάδας και της Κύπρου.
Το 1968, η δικτατορία των συνταγματαρχών τον βρήκε στην Ελλάδα. Η χούντα δεν του έδωσε άδεια να διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας όπου είχε εκλεγεί υφηγητής.
Η αξία του όμως αναγνωρίζεται στη Δύση όπου ανακηρύχθηκε υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης.
Το 1969, έγινε μόνιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βόννης όπου δίδασκε έως το 1973. Στο μεταξύ εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αλλά δεν διορίστηκε λόγω του δικτατορικού καθεστώτος.
Τον Μάρτιο του 1973, συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές της ΕΣΑ για τέσσερις μήνες μαζί με τους Α. Πεπονή, Δ. Μαρωνίτη, Κ. Αλαβάνο και Π. Πάγκαλο.
Απελευθερώθηκε με την αμνηστία που έδωσε η ''λύση Μαρκεζίνη''.
Το 1974, συμμετείχε ως υφυπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.
Κατά τη διάρκεια της τρίμηνης περίπου παρουσίας του στο υπουργείο πήρε αποφάσεις για την κάθαρση των πανεπιστημίων από τους συνεργάτες της δικτατορίας, τη συγκρότηση επιτροπής για τη σύνταξη του πρώτου νόμου-πλαίσιο για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τη θεσμοθέτηση της πρώτης μορφής φοιτητικής συμμετοχής στη διοίκηση των ΑΕΙ.
Μετά το τέλος της υπουργικής του θητείας ανέλαβε την καθηγητική του έδρα στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.
Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 με το ψηφοδέλτιο της ΕΚ/ΝΔ (Ένωση Κέντρου/Νέες Δυνάμεις).
Στις 7 Ιουλίου 1976, διαγράφηκε και αποχώρησε από την Ένωση Κέντρου, ενώ στις 23 Ιουλίου κατέθεσε στο προεδρείο της Βουλής δήλωση ανεξαρτησίας.
Το 1977, είχε την πρωτοβουλία για την ίδρυση της ''Συμμαχίας των Αριστερών και Προοδευτικών Δυνάμεων'' η οποία δεν στέφτηκε από εκλογική επιτυχία αφού το σχήμα εξέλεξε μόνο έναν βουλευτή, τον Η. Ηλιού.
Το 1980, μετεκλήθη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για την έδρα του Συνταγματικού Δικαίου, η οποία είχε κενωθεί μετά την αποχώρηση του καθηγητή Γ. Δασκαλάκη.
Μαζί με τον Α. Μάνεση και τον Γ. Δασκαλάκη ίδρυσε την Ένωση Ελλήνων Συνταγματολόγων.
Τον Φεβρουάριο του 1988, η πόλη της Σκιάθου, τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη της.
Την ίδια χρονιά εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων και επανεξελέγη το 1990.
Το 1992, έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ και το Σεπτέμβριο του 1993, ενόψει των εκλογών της 10ης Οκτωβρίου, δήλωσε ότι στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, αλλά απέρριψε την περίπτωση να πολιτευτεί ή να συμμετάσχει μετεκλογικά σε οποιαδήποτε κυβερνητική δράση.
Στις ευρωεκλογές της 12ης Ιουνίου 1994 ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής, θέση στην οποία επανεξελέγη το 1999.
Το ''Πολιτιστικό Forum Ευρώπη'' του απένειμε το πολιτιστικό βραβείο για το 1995, αναγνωρίζοντας την πολιτική του στράτευση, τους αγώνες του για τη δημοκρατία, τη συμμετοχή του σε δημοκρατικές συνταγματικές μεταρρυθμίσεις και τις προσπάθειές του για τη θεσμική ανανέωση της Ευρώπης.
Το Δεκέμβριο του 2001, αναγορεύθηκε ομόφωνα επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης.
Τον Απρίλιο του 2002, τιμήθηκε από τη Γερμανία σε ειδική τελετή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας για την επιστημονική του δραστηριότητα και την πρωτοβουλία του για την καλυτέρευση των ελληνογερμανικών σχέσεων.
Το Μάιο του 2002, παρουσίασε το βιβλίο ''Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία'' (εκδ. Καστανιώτης).
Το Νοέμβριο του 2003, αναγορεύτηκε επίτιμος καθηγητής του Γερμανικού και Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ντίσελντορφ.
Ευ. Βενιζέλος
«Η απώλεια για εμένα είναι προσωπική. Αυτό όμως δεν συσκοτίζει την κρίση μου. Ο θάνατος του Δημήτρη Τσάτσου συνιστά εθνική απώλεια, ιδίως την περίοδο αυτή» δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγελος Βενιζέλος και πρόσθεσε: «Η φυσική σιωπή του θα αναδεικνύει από τώρα και στο εξής το μέγεθος και την ποιότητα του έργου και της προσωπικότητάς του. Οι μαθητές και φίλοι του θρηνούμε και αποχαιρετούμε έναν σπάνιο άνθρωπο για την σχέση με τον οποίον είμαστε τυχεροί και υπερήφανοι».
Ν. Κακλαμάνης
Ο δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης σημείωσε ότι ο Δημήτριος Τσάτσος, «με τις δημόσιες παρεμβάσεις, τον μεστό του λόγο και την ρηξικέλευθη σκέψη, ξεπερνούσε τα εσκαμμένα της επιστήμης του και διεύρυνε τους ορίζοντες της πολιτικής και της κοινωνίας μας. Στους οικείους του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
Η Έρημη Χώρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέσαμε τελικά στον γκρεμό, το ΔΝΤ είναι εδώ. Η κυβέρνηση, μέσα από απίστευτες παλινωδίες και αντιφάσεις, υπέκυψε στην πίεση των αγορών χωρίς όρους. Το μέλλον της χώρας είναι πια άδηλο, η καταδίκη των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων δεδομένη.
Δεν έχω γνωρίσει στη ζωή μου κυβέρνηση, που να αθέτησε τόσο γρήγορα, τόσες υποσχέσεις, που να εξαπάτησε τόσο έναν ολόκληρο λαό και που εξακολουθεί στο ίδιο τροπάριο, χωρίς ντροπή, με την πλεοψηφία των ΜΜΕ (ευτυχώς υπάρχουν και λίγες εξαιρέσεις) να υποστηρίζουν με φανατισμό τις αυτοκτονικές (για το λαό) επιλογές της και να συσκοτίζουν οποιαδήποτε άλλη άποψη.
Οι συνειδητά ψευδείς υποσχέσεις του κ Παπανδρέου προεκλογικά δείχνουν και την αγωνία, το κόμμα του να καταλάβει με κάθε μέσον την εξουσία. Ίσως οι κυρίαρχοι του πλανήτη και οι ελέγχοντες την παγκόσμια οικονομία να πίστευαν ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ, που ελέγχει μέρος του συνδικαλιστικού κινήματος, θα μπορούσε να λάβει τόσο αντιλαϊκά μέτρα. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, τι ντροπή, υποκλίνονται μπροστά στην καταστροφή της χώρας, υποτελείς όντες του κόμματος.
Ουδεμία άλλη εναλλακτική δυνατότητα εξετάστηκε από την κυβέρνηση για να απορριφθεί ως ανεφάρμοστη. Μας οδήγησαν στο μονόδρομο του ΔΝΤ χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η τρομοκρατία των Ελλήνων είναι καθημερινή πρακτική τόσο από τα κυβερνητικά στελέχη όσο και από την πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Πιστεύεται αν κάποιος π.χ. εργολάβος, που κατέχει ΜΜΕ, έβγαινε χαμένος από την προσφυγή στο ΔΝΤ θα την υποστήριζε μέσα από την τηλεόρασή του ή την εφημερίδα του; Μάλλον θα την πολεμούσε με φανατισμό.
Βέβαια, θα μου πει κανείς, πως το κεφάλαιο στη χώρα μας (τράπεζες κλπ) θα βγει σχεδόν αλώβητο από την κρίση την οποία θα πληρώσουν αποκλειστικά οι μη έχοντες και οι μη κατέχοντες. Οι επιλογές της κυβέρνησης, που τόσο εύκολα έκανε, δεν πλήτουν κατ' ουσίαν τόσο το μεγάλο κεφάλαιο αλλά τον μικρομεσαίο Έλληνα. Αυτό, από μόνο του λέει, ποιανών συμφέροντα υπηρετεί η δήθεν σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση δεν πίεσε για διαπραγμάτευση του χρέους για να μην χάσουν οι δανειστές - τράπεζες αδιαφορώντας τι αυτό θα σημάνει για τον Ελληνικό λαό (τουλάχιστον την πλειοψηφία του).
Ο λαός είναι μάλλον παγωμένος μπροστά σε όλα αυτά τα απίστευτα που συμβαίνουν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και γι' αυτό πιστεύω ότι και οι κινητιποιήσεις δεν γενικεύτηκαν ακόμη.
Η αριστερά, σε ιδεολογικό αδιέξοδο, περιορίζεται σε καταγγελίες εφ' 'ολης της ύλης και σε περιστασιακές απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς μαζική συμμετοχή.
Θα έπρεπε να οργανωθεί έστω αυθόρμητα και μέσα από τα μπλογκς ένα κίνημα διαμαρτυρίας γιατί τα χειρότερα έπονται.
Έλληνες Αντισταθείτε!
Πολύ ενδιαφέρον το σχόλιό σου φίλε Κώστα, γι'άλλη μία φορά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.Να συμπληρώσω ότι ίσως το χειρότερο είναι ότι κανένας δεν ασχολείται, δεν προτείνει μέτρα για ανάπτυξη της χώρας και έτσι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.
ΑπάντησηΔιαγραφή