Καστοριά - Σπηλιά του Δράκου: το πιο σύγχρονο σπήλαιο των Βαλκανίων

Εξοπλισμένη με τα πιο σύγχρονα συστήματα ανακύκλωσης του αέρα και διατήρησης της ισορροπίας του κλίματος είναι η Σπηλιά του Δράκου στην Καστοριά, ένα από τα πιο σύγχρονα σπήλαια των Βαλκανίων. Στη σπηλιά έχει εγκατασταθεί, μεταξύ άλλων, ηλεκτρονικό σύστημα που ελέγχει τη μετακίνηση των βράχων στο εσωτερικό της ώστε να υπάρχει ανά πάσα στιγμή ενημέρωση για τις γεωλογικές μεταβολές. Τα έργα ολοκληρώθηκαν και οι πύλες άνοιξαν για το κοινό ενώ τα επίσημα εγκαίνια θα γίνουν αύριο, 29 Δεκεμβρίου, από τον Υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο και τον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο.



«Όλα αυτά συνυπάρχουν με το εξαιρετικής ομορφιάς φυσικό τοπίο της σπηλιάς» λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος Καστοριάς Γιάννης Τσαμίσης και επισημαίνει ότι οι προσπάθειες για την αξιοποίηση του σπηλαίου ξεκίνησαν από το 1998.

Συγκεκριμένα, κατασκευάστηκαν ειδικές διαδρομές κατάλληλα διαμορφωμένες, με σεβασμό στο περιβάλλον και μια πλωτή γέφυρα από την οποία μπορεί κανείς να δει τις επτά λίμνες που υπάρχουν μέσα στη σπηλιά. «Είναι το μοναδικό σπήλαιο στην Ελλάδα με λίμνες γλυκού νερού. Αυτό συμβαίνει λόγω της εγγύτητας με τη λίμνη της Καστοριάς» διευκρινίζει ο δήμαρχος. Σημειώνει εξάλλου ότι λόγω της ιδιαιτερότητας του κλίματος του σπηλαίου δεν επιτρέπεται η είσοδος σε ομάδες άνω των 12 ατόμων ώστε να αναπληρώνεται ο αέρας στο εσωτερικό του.

Η Σπηλιά του Δράκου ανακαλύφθηκε το 1940 από κατοίκους της Καστοριάς και πήρε το όνομά της από την είσοδό της που έχει τη μορφή στόματος δράκου. Μάλιστα ο μύθος της περιοχής αναφέρει ότι ο δράκος φύλαγε τη σπηλιά και έριχνε φλόγες από το στόμα του σε όποιον τολμούσε να πλησιάσει. Ακολούθησαν εξερευνήσεις και χαρτογραφήσεις του σπηλαίου το 1954, το 1963, το 1967 και το 1977 ενώ η πρώτη προσπάθεια διαμόρφωσης του χώρου της εισόδου έγινε το 1985. Μέσα στη σπηλιά ανακαλύφθηκαν οστά αρκούδας των σπηλαίων η ηλικία των οποίων εκτιμάται σε 10.000 χρόνια.

Η Σπηλιά του Δράκου βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης της Καστοριάς, λίγο πριν από τη Μονή Μαυριώτισσας, κοντά στο ξωκλήσι του Αι - Νικόλα και μέσα σε ένα τοπίο με απότομους βράχους και αιωνόβια πλατάνια.